Średniowiecze jest jedną z najbardziej niezwykłych i budzących kontrowersje epok w historii świata. Po okresie antycznego rozkwitu i rozwoju wielu dziedzin sztuki i kultury, nadeszły czasy monotematycznej twórczości i życia pełnego sprzeczności.
Konflikty religijne, wojny i najazdy były przyczynami wielkich zmian politycznych. Podzieliły one Europę na dwie części, które całkiem różniły się pod względem kulturowym: wschodni, który opierał się na kulturze greckiej i religii prawosławnej, oraz zachodni, odnoszący się do kultury łacińskiej oraz religii katolickiej. Teocentryzm, czyli stawianie Boga w centrum wszystkiego, zawładnął każdą dziedziną życia. W polityce przejawiał się feudalizmem, wyprawami krzyżowymi, powstaniem Świętej Inkwizycji, która paliła na stosach czarownice oraz heretyków, a przede wszystkim gigantyczną rolą Kościoła.
W filozofii królowały augustynizm, franciszkanizm i tomizm, a sztuka zajmowała się przedstawianiem scen z Pisma Świętego. Moralitet, mirakle, misterium i dramat liturgiczny – te nazwy same mówią wystarczająco dużo o charakterze średniowiecznego teatru. Wzorcami w życiu codziennym byli asceci, rycerze i potężni władcy. Podział społeczeństwa zakładał, że każdy zajmie w nim przypisane sobie rolę, a jeśli będzie chciał się wznieść ponad nią, Bóg uzna to za grzech pychy i człowieka spotka za to kara. O ile większość Europy wkroczyła w średni wiek już w piątym stuleciu, w Polsce początek średniowiecza datuje się na wiek dziesiąty, kiedy Mieszko I, książę z rodu Piastów, przyjął Chrzest Polski w 966 roku. Błędnie jednak uznaje się ten moment za początek chrześcijaństwa w naszym kraju.
Dla wszystkich miłośników zamierzchłej historii przygotowaliśmy także treściwy artykuł o bitwie pod Grunwaldem.
W 966 roku doszło jedynie do chrztu Mieszka, jego rodziny i dworu, a za chrystianizację społeczeństwa polskiego zabrał się dopiero syn Mieszka, pierwszy koronowany król Polski, Bolesław Chrobry. Wejście Polski w krąg cywilizacji zachodnioeuropejskiej dał początek powstawaniu pierwszych szkół katedralnych . W całej Europie nowe style w architekturze, gotycki i romański, wpłynęły na niemalże całkowitą zmianę krajobrazu. Powstawały pierwsze uniwersytety, a łacina była językiem wykształconych warstw społecznych, mniej więcej tak jak dziś język angielski. Dopiero pod koniec epoki doszło do nobilitacji języków narodowych, a ci, którzy tworzyli kolejną epokę, zaczęli widzieć mroczną stronę zacofanego i barbarzyńskiego średniowiecza. Świat zmierzał ku renesansowi.
