Czym w ogóle jest historia kwantytatywna?
Sama stylistyka kwantytatywna jest dyscypliną naukową, która znalazła swe zastosowanie w historii, charakteryzuje się ona badaniem tekstu za pomocą metod matematycznych.
Historią kwantytatywną określa się wszystkie przypadki uprawiania ilościowych badań historycznych niezależnie od tego czy operują one prostymi metodami. Powstanie tego typu historiografii związane było z transformacją modernistyczną historii. Rewolucję kwantytatywną zapoczątkowaną w 1957 r. wystąpieniem historyka – Leo Bensona z programem kwantytatywnych badań nad wyborami w XIX w. w USA. Głównymi korzystającymi szeroko z metody kwantytatywnej są: USA, Francja i Rosja (Przedtem ZSRR). Od lat 50. w USA stosując styl kwantytatywny wykształciły się dwa główne obszary badawcze, historia polityczna i gospodarcza. Wobec tego powstały nowe historie: Nowa historia polityczna, Nowa historia gospodarcza itd.
W historiografii francuskiej głównym polem badań była historia społeczna. Pionierem metod kwantytatywnych we Francji był zaś Ernest Labrousse. Stosunkowo szybko rozwinęła się owa metoda w ZSRR. Historiografia radziecka zajmowała się przede wszystkim historią agrarną. Głównymi pionierami byli I.D. Kowalczenko i J.L. Biessmiertnyj. Polskie środowisko była i jest nadal niechętnie nastawiona do naszej metody obliczeniowej. Najprawdopodobniej spowodowane jest to odmiennym systemem kształcenia historyków, wyłącznie w zakresie humanistycznym a nie tak jak w innych krajach również i matematycznym.
F. Fuet wyróżnił trzy rodzaje źródeł, które mogą zostać poddane metodzie kwantytatywnej, są to:
• Źródła strukturalne numeryczne jako takie
• Źródła strukturalne numeryczne
• Źródła strukturalne nienumeryczne
Związana z powyższą metodą jest również koncepcja historii serialnej, która jest próbą stworzenia nowego modelu historii jako nauki stworzenia ogólnej teorii historii serialnej. Przykładem zastosowania tej metody były badania populacji Francji w XIX w. na podstawie akt poborowych.
Dzisiaj historia kwantytatywna obecnie jest niemal we wszystkich obszarach historii. Według badaczy historii, studenci oraz pracownicy naukowi muszą uczyć się nie tylko samej historii ale i technik komputerowych. Największym plusem historii kwantytatywnej jest bardziej precyzyjne niż poprzednie metody.